Ik hield er zo veel van om te zwemmen in het lichtblauw water en te relaxen op het zeldzame strand, het was er prachtig. Lieneke was een boek aan het lezen toen ik uit het water kwam en me ook onder de parasol kwam leggen. Marina di Camerota was van haar. Of eigenlijk: familiebezit. Ik rookte. Met een nieuwe sigaret in mijn mond droomde ik over de drie 'draken' die ik in Camerota had te verslaan: Lieneke, die ik al te pakken had, Vicenze, en de Fransen. Er was een kaal, weinig bezocht café, met een video-kast. Mijn tegenstander was een klein jongetje van acht jaar, die dus Vicenze heette. Ik had hem al meerdere keren verslaan, dus de tweede draak was ook al te pakken. De derde draak waren de Fransen. Zij speelden vaak badminton op het speelveldje dat gemaakt werd op het strand. Ik vroeg of we een match Frankrijk-Nederland konden spelen. Kampioenschap van Europa. Lieneke en ik wonnen, dus de derde 'draak' was ook verslagen. Ik hield van Lieneke.
In het plaatselijk restaurantje had ik haar ten huwelijk gevraagd. Ze zei ja. Plots begon ze over Saskia. Ze vroeg of ik wel eens hoopte dat ze terugkomt. Ik zei 'nee'. Maar ik stelde me het wel eens voor. Dan voel ik altijd een soort teleurstelling. Alsof ik die acht jaar voor niets zou hebben geleefd. Als ze terugkwam zou ik bij Lieneke blijven. Maar als ik terug mocht naar het benzinestation dan zou ik dat doen. Maar het had geen zin om dat gesprek met Lieneke te voeren.
Lieneke werd wakker omdat ik in mijn slaap aan het, een soort van kreunen was. Ze probeerde me wakker te schudden maar ik sloeg haar hard van me af en riep: 'Nee! Nee! Ghááhd!' Ze had dik, ijskoud zweet gevoeld terwijl ze me wakker probeerde schudden. Ze zag mijn gezicht. Mijn ogen stonde wijd open. Ik was haar de stuipen op het lijf aan het jagen. 'Ghàd, ghààd! Het gouden ei!' riep ik. Ze ging een koud washandje voor me halen. Maar wakker werd ik niet.
6 taal- en spelfouten
BeantwoordenVerwijderenJe maakt niet onmiddellijk duidelijk dat het hier 8 jaar later is.